YDG Online Yeni Demokratik Gençlik Web Sitesi
Stärke die Solidarität mit den G20 – Gefangenen gegen die gemeinsamen Angriffe der Herrschenden!
Widerstand gegen die endlose Profitgier der Herrschenden…
Kriege, Tode, Zwangsmigrationen, Plünderungen, Rechtsverletzungen, rassistische und faschistische Angriffe… Jeder neue Tag beginnt nahezu mit neuen Katastrophen…
Es gibt zwei Dinge, die in diesem Fall getan werden können. Entweder trauert man eine gewisse Zeit über diese Geschehnisse, und lebt sein Leben dann einfach weiter, oder man setzt sich mit den Gründen auseinander und versucht Lösungsansätze zu entwickeln. Während die erste Möglichkeit einfacher ist, ist die zweite Möglichkeit diejenige, die für ein lebenswertes und würdevolles Leben notwendig ist.
Diejenigen, die sich für ein würdevolles und lebenswertes Leben entscheiden, sollten zunächst die Ursachen dieser Katastrophen untersuchen und mit denjenigen zusammenkommen, die denselben Katastrophen ausgesetzt sind, um dann mit ihnen auf organisierte Weise dagegen ankämpfen.
Auch wenn es durch die Gipfeltreffen, Zusammenkünfte und Erklärungen so scheint, als ob die herrschenden Kräfte stets gemeinsam agieren würden, so zeigt sich durch ihre Diskussionen, Unstimmigkeiten etc. doch deutlich, dass sie für ihre eigenen Interessen miteinander konkurrieren. Die brutalste und blutigste Form dieser ständigen Konkurrenz für die eigenen Interessen zeigte sich in dem vor 79 Jahren begonnenen und sechs Jahre andauernden zweiten imperialistischen Weltkrieg. Der Grund für diesen Wettbewerb liegt in ihrem Ehrgeiz um immer mehr Profit. Der Kampf der herrschenden Kräfte, den sie Tag und Nacht führen, handelt davon, das größte Stück vom Kuchen zu erhalten. Schließlich wollen sie die Herrschenden über noch mehr Märkte und Bodenschätze sein und die besten Ergebnisse aus dem Handel erzielen. Um diese Ziele zu erreichen, lassen sie keine Methoden und Wege unversucht. Einer dieser Methoden sind dabei die Kriege. Während Kriege einerseits in Kriegszeiten für Profite durch Rüstungsexporte u. ä. stehen, sind sie andererseits in der Nachkriegszeit der Inbegriff für Profite durch den Wiederaufbau der Infrastruktur etc.
Obwohl die Herrschenden sich einerseits in einem ständigen Konkurrenzkampf befinden, kommen sie andererseits zeitweise im Rahmen ihrer eigenen Interessen bzw., um noch mehr Profit zu erlangen, zusammen. In diesem Kontext können sie gemeinsam Sachen erarbeiten oder auch Bündnisse (beispielsweise der Zusammenschluss in Form der Europäischen Union, die Gipfeltreffen der G7/8 oder G20) gründen.
Ein Beispiel einer Partnerschaft für die eigenen Interessen trotz ihres ständigen Konkurrenzkampfes ist der G20 Gipfel
Die G20-Staaten behaupten, dass sie sich aus den 20 wichtigsten Industrie- und Entwicklungsländern der Welt zusammensetzen und somit die Völker der Welt repräsentieren würde. Seit 1999 kommen sie jährlich zusammen. Obwohl im Rahmen dieser Gipfeltreffen 20 Länder zusammenkommen, sind die Hauptentscheidungsträger in diesem Bund die mächtigen imperialistischen Länder wie Deutschland, USA, Frankreich und England.
Diese Art von Gipfeln wird von den Herrschenden als Zusammenkünfte deklariert, um für bestehende Kriege, Wirtschaftskrisen, Umweltzerstörungen, etc. Lösungsansätze zu entwickeln. Doch in Realität dienen derartige Zusammenkünfte den Herrschenden dazu, im Rahmen ihrer eigenen Interessen und ihres Strebens nach Profitmaximierung Partnerschaften zu schaffen und Übereinkünfte zu treffen. Schließlich geht es allen VertreterInnen auf diesen Gipfeln darum, die Interessen ihrer kapitalistischen Monopole zu repräsentieren. Daher ist es auch nicht möglich, dass diejenigen, die selbst von Kriegen profitieren, die wahren Interessen der Völker der Welt vertreten. Daher sind derartige Gipfeltreffen wie der G20 Gipfel die Synonyme der durch die Herrschenden geschaffenen Kriege, Ausbeutung, Umweltzerstörung, Unterdrückung und des Sozialabbaus.
Der gemeinsame Kampf der Völker gegen die Partnerschaften der Herrschenden
Im Juli letzten Jahres in Hamburg sind jedoch zeitgleich zu dem G20 Gipfel der Herrschenden hunderttausende von Menschen zusammengekommen, um ein Zeichen gegen die von den Herrschenden produzierten Kriege, Plünderungen und Zerstörungspolitik zu setzen und um zu zeigen, dass die Lösungsansätze dieser Probleme nicht durch die Herrschenden, sondern durch die Massen selbst entwickelt werden können. Sie organisierten sich und trugen den Protest auf die Straße, um für eine ehrenwürdige und lebenswerte Zukunft zu kämpfen.
Die Tatsache, dass die Völker der Welt gegen die herrschenden Mächte aufstehen, eine organisierte Macht darstellen und ihre Kampfstrukturen festigen, ist der Alptraum der imperialistischen Mächte, die stets bemüht sind, ihre Hegemonie zu etablieren und zu festigen. Denn tatsächlich bedeutet die organisierte Macht der Völker den Untergang der Hegemonie und der Macht der Herrschenden. Und genau deshalb haben sie auch versucht, sämtliche Aktionen während des G20-Gipfels in Hamburg zu verhindern und haben mithilfe ihrer Repressionsorgane Hunderte Festnahmen angeordnet. Und genau deshalb halten die Hausdurchsuchungen und Festnahmen auch ein Jahr nach dem G20 – Gipfel an.
Kurz gesagt: sie haben Angst. Und deshalb versuchen die Herrschenden, um ihre eigenen Ängste zu verstecken, diejenigen einzuschüchtern, die auferstehen und sich organisieren. Auf diese Weise hoffen sie, dass sie ihr gewinnorientiertes Kriegs-, Plünderungs- und Ausbeutungssystem fortsetzen können.
Lasst uns die Solidarität gegen ihre Politik der Unterdrückung und Einschüchterung stärken
Wie bereits oben im Text erwähnt, werden die Hausdurchsuchungen, Festnahmen und Verhaftungen, die unmittelbar nach dem G20-Gipfel begannen, noch immer fortgesetzt. Bis August 2018 wurden insgesamt 3400 Verfahren eingeleitet. Bis Mai 2018 wurden in drei Fällen von insgesamt 136 Verfahren Haftstrafen in Höhe von 16 bis 39 Monaten verhängt, während über 30 Personen zu Bewährungsstrafen verurteilt wurden. Den jüngsten Angaben zufolge (Stand: Mitte September 2018) befinden sich derzeit sieben Personen in den Gefängnissen Hamburgs in (Untersuchungs-) Haft.
Ein Beispiel für den repressiven Willen der Polizei und des Staates sind die Hausdurchsuchungen am 27. Juni 2018 in Frankfurt und Offenbach, als im Zuge der Hausdurchsuchungen vier Personen in Gewahrsam genommen wurden. Während zwei der vier Jugendlichen wenige Tage nach ihrer Festnahme wieder freigelassen wurden, weil sie während der Proteste gegen den G20-Gipfel noch minderjährig waren, werden die anderen beiden Jugendlichen bis dato aus Gründen einer angeblichen Fluchtgefahr in der Untersuchungshaftanstalt gehalten.
Repression, Verurteilungen, Inhaftierungen, etc. sind die Methoden der Repressionsorgane, die sie gegen diejenigen einsetzen, die versucht sind, einen organisierten Kampf zu führen und ihr System zu stürzen. Die politischen AktivistInnen aus ihrem geliebten Umfeld zu reißen und sie ihrer Freiheit zu berauben, sind Mittel der Einschüchterung und Versuche, die Menschen ihrer Überzeugung zu nehmen und zu brechen. Um diese Absicht der Herrschenden zunichte zu machen, müssen wir uns an allen Orten, an denen wir uns befinden, solidarisch mit den Gefangenen zeigen und versuchen, das Sprachrohr derjenigen außerhalb der Gefängnismauern zu sein, die aufgrund ihrer politischen Überzeugung und aufgrund ihrer politischen Identität inhaftiert sind. Gleichzeitig müssen wir Maßnahmen ergreifen, damit die Inhaftierten diese Solidarität spüren können und wissen, dass sie nicht alleine sind und nicht alleine sein werden.
Die Solidarität bricht die Ketten…
Vor kurzem hatten die griechischen Gerichte noch die Auslieferung des türkischen Journalisten Turgut Kaya, der in Griechenland inhaftiert war, beschlossen. Doch mussten sie diese Entscheidung schließlich revidieren, da Kayas GenossInnen über einen Zeitraum von zwei Monaten weltweit Solidaritätsaktionen organisierten und schließlich seine Freilassung erkämpfen konnten. Ebenso hatten die amerikanischen Gerichte die Hinrichtung des seit 1982 inhaftierten Mumia Abu Jamals beschlossen. Doch infolge der auf internationaler Ebene organisierten Solidaritätsaktionen konnte diese Hinrichtung verhindert werden.
Zusammenfassend ist festzuhalten, dass unsere Solidarität unsere einzige Waffe ist, die Ketten, die uns die Herrschenden anzulegen versuchen, zu brechen. In diesem Sinne rufen wir als Solidaritätskomitee mit den internationalen politischen Gefangenen (UPOTUDAK), Konföderation der ArbeiterInnen aus der Türkei in Europa (ATIK), Neue Demokratische Jugend (YDG) und Neue Frau (YK) alle fortschrittlichen, demokratischen, revolutionären Einzelpersonen, Institutionen und Organisationen dazu auf, Widerstand gegen diese Angriffe zu leisten und die Solidarität mit den politischen Gefangenen zu stärken. Überall, wo wir die internationale Solidarität leben und diese auf die Straßen tragen, können wir unsere Ketten brechen und dafür sorgen, dass die Solidarität gewinnt. In diesem Zusammenhang sagen wir, dass es an der Zeit ist, die Ketten der Herrschenden mit der Kraft der Solidarität und der Straße zu brechen!
Lasst uns die Solidarität mit den Widerstand leistenden und sich der Repression nicht beugenden G20-Gefangenen und allen politischen Gefangenen weltweit stärken. Lasst uns gemeinsame Aktionen für die Freilassung der politischen Gefangenen organisieren. Lasst uns die T-Shirts kaufen, die die „United We Stand“ Plattform herausgebracht hat und durch die die Verfahren der G20 Gefangenen finanziell unterstützt werden sollen. Lasst uns den Gefangenen Briefe schreiben, um zu zeigen, dass sie keineswegs alleine sind. Zusätzlich gilt auch, dass wir uns solidarisch mit der Roten Hilfe zeigen, die alle politischen AktivistInnen, die verhaftet wurden oder wegen Lappalien zu Geldstrafen verurteilt wurden, durch ihre Kampagnen aber auch finanziellen Hilfen nie alleine gelassen hat. Kommt zu den Prozessbeobachtungen und zeigt den jungen Menschen, die in Hamburg im Rahmen der Proteste gegen den G20-Gipfel festgenommen wurden, dass sie nicht alleine sind und dass wir sie auch nicht alleine lassen werden!
Es lebe die revolutionäre Solidarität!
Freiheit für alle politischen Gefangenen!
Freiheit für die G20-Gefangenen!
Solidaritätskomitee mit den internationalen politischen Gefangenen (UPOTUDAK): [email protected]
Konföderation der ArbeiterInnen aus der Türkei in Europa (ATIK): [email protected]
Neue Demokratische Jugend (YDG): [email protected]
Neue Frau (YK): [email protected]
Strengthen the solidarity with the G20 prisoners against the common attacks of the rulers!
Resistance to the endless greed of the rulers…
Wars, deaths, forced migrations, plundering, infringement, racist and fascist attacks … Every new day begins almost with new catastrophes…
There are two things that can be done in this case. Either you mourn for a certain time about these incidents, and then just continue to live your life, or you deal with the causes and try to develop solutions. While the first option is easier, the second option is one that is necessary for a liveable and dignified life.
Those who choose to live a dignified and liveable life should first examine the causes of these disasters and meet those who face the same and then fight against them in an organized manner.
Although it seems as if the ruling powers always act together through the summits, meetings and statements, their discussions, disagreements, etc. clearly show that they are competing for their own interests. The most brutal and bloody form of this constant competition for their own interests was evident in the second imperialist world war, 1939-1945. The reason for this competition lies in their ambition for more and more profit. The battle of the ruling forces, which they lead day and night, is about getting the biggest piece of the cake. Eventually, they want to be the rulers of even more markets and minerals and achieve the best results from the trade. In order to achieve these goals, they do not leave any methods and paths untried. One of these methods are the wars. While wars on the one hand in wartime stand for profits through arms exports and suchlike, on the other hand, in the post-war period they are the epitome of profits through the reconstruction of the infrastructure, etc.
Although the rulers are in constant competition on one hand, on the other hand, they sometimes come together within their own interests, in order to gain even more profit. In this context, they can work together to develop things or even create alliances (such as the European Union, the G7 / 8 or G20 summits).
An example of a partnership for their own interests despite their constant competition is the G20 summit
The G20 states claim that they are made up of the 20 most important industrial and developing countries in the world, representing the peoples of the world. Since 1999 they come together annually. Although 20 countries come together in these summits, the main decision makers in this alliance are the powerful imperialist countries like Germany, USA, France and England.
This type of summit is declared by the rulers as meetings to develop solutions for existing wars, economic crises, environmental destruction, etc. But in reality, such gatherings serve the rulers to create partnerships and agreements within their own interests and pursuit of profit maximization. Ultimately, all the representatives at these summits are concerned to represent the interests of their capitalist monopolies. Therefore, it is not possible for those who themselves profit from wars to represent the true interests of the peoples of the world. Therefore, such summits as the G20 Summit are the synonyms of by the rulers created wars, exploitation, environmental destruction, oppression and social degradation.
The common struggle of the peoples against the partnerships of the rulers
In Hamburg last July, however, hundreds of thousands of people came together at the same time as the G20 summit in order to set a signal against the wars, plundering and destructive policies produced by the rulers, and to show that the solution to these problems was not provided by the rulers but can be developed by the masses themselves. They organized and carried the protest to the streets to fight for an honourable and worthwhile future.
The fact that the peoples of the world stand up against the ruling powers, that they represent an organized power and consolidate their battle structures, is the nightmare of the imperialist powers, who are always striving to establish and consolidate their hegemony. Indeed, the organized power of the peoples means the downfall of the hegemony and power of the rulers. And that is precisely why they have tried to prevent all actions during the G20 summit in Hamburg and have ordered hundreds of arrests with the help of their repressive organs. And that is the reason for the continuation of house searches and arrests a year after the G20 summit.
In short: they are afraid. And so, to hide their own fears, the rulers try to intimidate those who stand up and organize. In this way, they hope that they can continue their profit oriented system of war, plunder and exploitation.
Let us strengthen our solidarity against their policies of oppression and intimidation
As mentioned above, the house searches and arrests which began immediately after the G20 summit, are still ongoing. By August 2018, a total of 3400 processes had been initiated. By May 2018, in three cases out of a total of 136 trials, prison sentences ranging from 16 to 39 months were imposed, while over 30 people were sentenced to probation. According to recent data (as of mid-September 2018), seven people are currently being held in prisons in Hamburg.
An example of the repressive will of the police and the state are the house searches on 27 June 2018 in Frankfurt and Offenbach, as in the course of the house searches four people were taken into custody. While two of the four youths were released a few days after their arrest because they were still minors during the protests against the G20 summit, the other two youths have been held at the detention centre for the risk of alleged escape.
Repression, convictions, imprisonment, etc. are the methods of the repressive organs they use against those who are tempted to wage an organized fight and overthrow their system. Tearing the political activists out of their beloved environment and depriving them of their freedom are means of intimidation and attempts to persuade and break people of their convictions. In order to nullify this intention of the rulers, we must show solidarity with the prisoners in all the places we are in and try to be the mouthpiece outside the prison walls of those who are imprisoned for their political beliefs and political identity. At the same time, we need to take action so that the detainees can feel this solidarity and know that they are not alone and will not be alone.
Solidarity breaks the chains…
Recently, the Greek courts had decided to extradite the Turkish journalist Turgut Kaya, who was imprisoned in Greece. However, they eventually had to revise this decision as Kaya’s comrades organized solidarity actions worldwide over a two-month period and eventually won his release. Likewise, the American courts had decided the execution of Mumia Abu Jamal, who is arrested since 1982. However, as a result of the solidarity actions organized at international level, this execution was prevented.
To summarize, our solidarity is our only weapon to break the chains that the rulers try to create. In this spirit, as the Solidarity Committee with International Political Prisoners (UPOTUDAK), Confederation of Workers from Turkey in Europe (ATIK), New Democratic Youth (YDG) and New Woman (YK) we call upon all progressive, democratic, revolutionary individuals, institutions and organizations to resist these attacks and strengthen solidarity with political prisoners. Wherever we live international solidarity and carry it to the streets, we can break our chains and ensure that solidarity wins. In this context, we say that it is time to break the chains of the rulers with the power of solidarity and the street!
Let us strengthen solidarity with the resistant and to the repression not surrendering G20 prisoners and all political prisoners worldwide. Let us organize common actions for the release of political prisoners. Let’s buy the T-shirts that the “United We Stand” platform has brought out and which are supposed to financially support the procedures of the G20 prisoners. Let’s write letters to the prisoners to show that they are by no means alone. In addition, we also show solidarity with the Rote Hilfe (Red Aid), which has never left alone any political activists who have been arrested or fined for trifling with their campaigns and financial support. Come to the process observations and show the young people who were arrested in Hamburg as part of the protests against the G20 summit, that they are not alone and that we will not leave them alone!
Long live the revolutionary solidarity!
Freedom for all political prisoners!
Freedom for the G20 prisoners!
Solidarity Committee with International Political Prisoners (UPOTUDAK): [email protected]
Confederation of Workers from Turkey in Europe (ATIK): [email protected]
New Democratic Youth (YDG): [email protected]
New Woman (YK): [email protected]
Egemenlerin ortak saldırılarına karşı G20 tutsaklarıyla dayanışmayı yükselt!
Egemenlerin bitmeyen kâr hırsına karşı direnmek…
Savaşlar, ölümler, zorunlu göçler, talanlar, hak gaspları, ırkçı ve faşist saldırılar… Her yeni bir gün yeni bir kaç felaketle başlıyor neredeyse…
Bu durumda yapılabilecek iki şey var. Ya olanlara biraz üzüldükten sonra bununla yetinip hayata kaldığın yerden devam etmek, yada bu yaşananların nedenlerini araştırıp, çözüm üretmeye çalışmak. İlki, daha kolay iken; ikinci yol, onurlu ve yaşanabilir yarınların inşasında gerekli olandır.
Onurlu ve yaşanabilir yarınları seçenler ise, bu felaketlerin neden yaşandığını araştırarak, kafa yorarak, aynı felaketlere maruz bırakılanlarla bir araya gelerek birlikte ve örgütlü bir şekilde bunlara baş kaldırarak başlaması gerekiyor işe.
Egemen güçler yaptıkları zirve toplantıları, görüşmeler, açıklamalar ile, sürekli birlikte hareket ediyormuş gibi görünseler de, aslında hepsinin kendi çıkarları için sürekli bir rekabet içinde oldukları yer yer yaşanan tartışmalar, kavgalar vs. ile kendini belli ediyor. Bu çıkar dalaşlarının getirdiği sürekli rekabetin en acımasız ve kanlı hali, bundan 79 yıl önce başlayan ve altı yıl süren İkinci Emperyalist Paylaşım Savaşı idi. Aralarında var olan sürekli rekabetin de asıl nedeni ise, her yerlerini sarmış kâr hırsıdır. Egemen güçler, adeta pastadan daha büyük bir pay kapabilmek uğruna gece-gündüz demeden yürüttükleri rekabetlerinin sonunda, daha çok pazarın, yeraltı ve yerüstü zenginliklerin sahibi ve en fazla ticaret yapan taraf olmaya çalışıyorlar. Bu hedeflerine ulaşabilmek için, farklı yol ve yöntemler deniyorlar. Onlar için, bu yöntemlerden bir tanesi, savaşlar oluyor. Savaşlar, egemenler için bir taraftan savaş esnasında silah sanayisi vb. gibi tekellerin yüksek kârlar yapması anlamına gelirken diğer taraftan da savaş sonrasında talan edilen alanların yeniden inşasının kârı anlamına gelmektedir.
Egemenler bir taraftan sürekli bir rekabet ve dalaş içinde olsalar da, diğer taraftan yer yer kendi çıkarları doğrultusunda veya yine daha fazla kâr yapabilme uğruna, bir araya gelip, ortak işler yapıyor, bir nevi ortaklıklar (Avrupa Birliği ortaklığı, G7/8 veya G20 zirveleri gibi vb.) kurabiliyorlar.
Rekabetlerine rağmen çıkar ortaklıklarının bir göstergesi: G20 zirvesi
G20 ülkeleri kendi deyimleriyle dünyadaki en önemli 20 sermaye ve gelişim ülkelerinden oluştuklarını ve böylece dünya halklarını temsil ettiklerini iddia etmekteler ve 1999’dan bu yana her sene bir araya gelmekteler. Bu oluşumda 20 ülke yer alsa da, esas karar mercilerini Almanya, ABD, Fransa ve İngiltere gibi güç sahibi olan emperyalist ülkeler oluşturmakta.
Bu tarz zirveleri egemenler; var olan savaş, ekonomik kriz, doğa katliamı, vb. gibi dünya halklarının sorunlarına çözüm aradıkları yerler gibi yansıtmaya çalışsalar da, aslında egemenlerin, kendi çıkarları ve kâr hırsları doğrultusunda kendilerine ortaklıklar ve uzlaşıcı çözümler aradıkları yerlerdir. Yani kısacası zirvelere katılanlar, kendi kapitalist tekellerinin çıkarlarını temsil ederler. Bu yüzden, yukarıda da belirttiğimiz gibi, savaşlardan dahi kendilerine çıkar biçenlerin, dünya halklarının sorunlarına çözüm araması mümkün değildir. Ve kısacası G20 ülkeleri ve örgütledikleri zirveler; sorumlu oldukları savaşların, sömürünün, doğa katliamının, sosyal yıkımının ve baskının eş anlamı durumundalar.
Egemenlerin ortaklığına karşı halkların ortak mücadelesi…
Geçtiğimiz senenin Temmuz ayında ise Hamburg’da gerçekleşen ve G20 zirvesine katılan egemenlerin kâr odaklı yürüttükleri savaş, talan ve yıkım politikalarına karşı yüzbinler bir araya gelerek, onların yarattıkları bu sorunlara gerçek çözümleri kendilerinin bulacaklarını haykırdılar. Onurlu ve yaşanabilir yarınların inşası için örgütlenerek sokağa çıktılar.
Dünya halklarının, egemen güçlere karşı baş kaldırması, onlara karşı örgütlü bir güç oluşturup mücadeleyi kuşanması, kendi hegemonyasını inşa edip var etmeye çalışan emperyalist güçler için adeta bir korkulu rüya anlamına gelmekte. Nitekim o örgütlü güç, egemenlerin gücünden daha güçlü ve örgütlü bir hal aldığında hegemonyalarının sonu anlamına gelmektedir. Bundandır ki, zirveleri süresince eylemleri engelleme çabaları, insanlara saldırıp yüzlercesini gözaltına almaları. Ve yine bundan dolayı ve Hamburg’da gerçekleşen zirvenin üzerinden bir seneden fazla bir zaman geçmiş olmasına rağmen cadı avı misali ev baskınları gerçekleştirmekte, insanları tutuklamaktalar.
Yani kısacası korkuyorlar. Ve egemenler kendi korkularını belli etmemek için, örgütlenen, onlara baş kaldıranları korkutmaya, sindirmeye çalışıyorlar. Bu şekilde kendi kâr odaklı savaş, talan ve sömürü düzenlerini devam ettirebileceklerini umuyorlar.
Onların baskı ve sindirme politikalarına karşı dayanışmayı büyütelim…
Yukarıda da değindiğimiz gibi, G20 zirvesinin hemen akabinde başlayan cadı avı misali ev baskınları, gözaltı ve tutuklamalar daha halen devam etmekte. Ağustos 2018’e kadar toplamında 3400 soruşturma açılmış, Mayıs 2018’e kadar ise 136 davadan üç kişiye 16 ile 39 ay arası hapis cezası verilmiş, 30’dan fazla dava ise tecilli cezalar ile sonuçlanmış. Son verilere göre; Eylül 2018 tarihine kadar toplamında yedi kişi halen Hamburg’un cezaevlerinde tutulmaktaydı.
Polisin ısrarla yürütmeye devam ettiği soruşturmaların bir örneği ise, 27 Haziran 2018 günü Frankfurt ve Offenbach’da gerçekleşen ve dört gözaltı ile sonuçlanan ev baskını. Gözaltına alınan gençlerden ikisi, eylemler esnasında 18 yaşından küçük olduğu için gözaltına alındıktan bir kaç gün sonra serbest bırakılsa da, diğer ikisi için “kaçma tehlikeleri” bulunduğu gerekçesiyle gözaltı süreçleri devam etmekte.
Baskılar, cezalar, tutukluluk süreçleri, vb. egemenlerin, onlara karşı örgütlü mücadele yürüten ve kurulu düzenini yıkmaya yeltenenlere karşı kullandıkları baskı yöntemleridir. İnsanları sevdiklerinden ayırıp, özgürlüklerinden mahrum bırakarak, sindirme politikalarının bir aracıdır. Bu hedeflerini boşa çıkarmak için, bulunduğumuz bütün alanlarda dayanışmayı büyütmek, politik kimliklerinden dolayı cezaevinde tutulan kişilerin dışarıda sesi olmamız gerekiyor. Aynı zamanda tutuklu bulunanların bu dayanışmayı hissedebilmesi, yalnız olmadıklarını, yalnız kalmayacaklarını görmeleri için de eyleme geçmemiz gerekiyor.
Dayanışma Zincirleri Kırar…
Bundan kısa süre öncesine kadar Yunanistan’da tutuklu bulunan Türkiyeli gazeteci Turgut Kaya’nın Türkiye’ye iadesini Yunan mahkemeleri onamıştı ki; bıkmayıp usanmayıp iki aydan daha uzun bir süre dünyanın dört bir yanında dayanışma eylemleri örgütleyenler, Turgut Kaya’nın iadesini engelleyebildiler. Yine aynı zamanda 1982’den beri ABD’de tutuklu bulunan Mumia Abu Jamal’in de idamına karar vermişti Amerikan mahkemeleri. Uluslararası arenada örgütlenen dayanışma eylemleri sayesinde bu idam kararı engellenebildi.
Yani kısacası dayanışma egemenlerin bileklerimize vurmaya çalıştığı zincirlerden kurtulmanın tek yoludur. Bu bağlamda Uluslararası Politik Tutsaklarla Dayanışma Komitesi (UPOTUDAK), Avrupa Türkiyeli İşçiler Konfederasyonu (ATİK), Yeni Demokratik Gençlik (YDG) ve Yeni Kadın (YK) olarak, tüm ilerici, demokrat, devrimci birey, kurum ve kuruluşları bu saldırılar karşısında direnişi omuz omuza vererek güçlendirmeye ve politik tutsaklarla dayanışmayı büyütmeye çağırıyoruz. Enternasyonal dayanışmanın olduğu ve bunun sokaklara yansıdığı her yerde, zincirlerimizi kırabilir ve dayanışmanın kazanmasını sağlayabiliriz. Bu bağlamda, dayanışmanın ve sokağın gücü ile zincirleri kırmanın zamanıdır diyoruz!
Bulunduğumuz tüm alanlarda direnen ve baskılara boyun eğmeyen G20 tutsaklarıyla ve bütün politik tutsaklarla dayanışmayı büyütelim. Politik tutsakların özgür bırakılması için eylemler örgütleyelim, “United We Stand” platformunun hazırladığı ve bütün gelirini politik tutsakların giderleri için bağışladığı tişörtleri satın alalım, onlara mektuplar yazarak, onları yalnız bırakmadığımızı gösterelim. Aynı zamanda yürüttükleri siyasi çalışmalar sonucu gözaltına alınan, para cezalarına çarptırılan arkadaşlarımızı örgütledikleri yardım kampanyaları ile yalnız bırakmayan Rote Hilfe’ye de (Kızıl Yardım) üye olalım. G20 karşıtı gösterilere katıldıkları için tutuklanan gençlerin duruşmalarında mahkeme salonlarını doldurarak, onların yanında olduğumuzu ve yalnız olmadıklarını haykıralım.
Yaşasın devrimci dayanışma!
Tüm politik tutsaklara özgürlük!
G20 tutsaklarına özgürlük!
Uluslararası Politik Tutsaklarla Dayanışma Komitesi (UPOTUDAK): [email protected]
Avrupa Türkiyeli İşçiler Konfederasyonu (ATİK): [email protected]
Yeni Demokratik Gençlik (YDG): [email protected]
Yeni Kadın (YK): [email protected]
