Açlığın 100. Gününde 100 binleri saran umut direnişi

Türkiye’de keyfi uygulamalarla, hukuksuz KHK`larla ihraç edilen, emekleri hiçe sayılan, bu yüzden zor koşullara ve hatta intihara mecbur bırakılan kamu emekçilerinin sesi olmak için akademisyen Nuriye Gülmen ve Öğretmen Semih Özakça 120 gün boyunca Ankara Yüksel Caddesinde İnsan Hakları Anıtı önünde oturma eylemi yaptılar. Bu süre boyunca onların talebini görmezden gelen devlet yetmedi gözaltı ve işkencelere başvurdu ama onlar hiçbirine boyun eğmediler. Tutuklandılar fakat direnişlerinden vazgeçmediler. Yüksel caddesinde başlattıkları açlık grevi bugün 100. Gününde bulundukları hapishanede devam ediyor. Artık ölümcül süreç başladı. Sağlık durumlarının gittikçe kötüye gitmesine rağmen onlar direnişlerini gülen yüzleriyle ve ihraç edilen tüm emekçilerin kendilerine kattığı güçle yükseltiyorlar.

Gülmen ve Özakça’nın talepleri olan hukuksuz, haksız ve keyfi olarak ihraç edilen tüm emekçiler görevlerine tekrar iade edilene kadar mücadeleyi sürdüreceğiz. Faşist T.C.`nin tüm emekçilere ve tüm ezilenlere yönelik yaptığı hiçbir şey bizi yıldıramaz. Gün direniş, gün haykırış, gün aydınlığa açılan ışığın günüdür. Emeği hiçe sayılan 100 binlerin umut direnişi olan Nuriye ve Semih yalnız değildir!

Başta gençler olmak üzere duyarlı halkımızı açlık grevinin 100. gününde direnişi ve dayanışmayı yükseltmeye çağırıyoruz.

BASKILAR BİZİ YILDIRAMAYACAK.

YDG